młodzianek (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. zdrobn. od młodzian
(1.2) książk. młody mężczyzna, chłopak[1]
(1.3) kult. rel. każde z niemowląt zabitch przez siepaczy Heroda[2]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: młodzianka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.3) Za króla Heroda wymordowano młodzianków w Judei.
składnia:
kolokacje:
(1.3) Święci Młodziankowie
synonimy:
(1.3) niewiniątko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. młody mos, młodzian mos, młodzież ż
forma żeńska młodzianka ż
przym. młody, młodociany
przysł. młodo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. młodzian + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „młodzianek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „młodzianek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „młodzianek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.