Judea (język polski)
Judea (1.1)
- wymowa:
- IPA: [juˈdɛa], AS: [i ̯udea]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. kraina historyczna na Bliskim Wschodzie, prowincja rzymska; zob. też Judea w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Judea Judee dopełniacz Judei[1] Judei celownik Judei[1] Judeom biernik Judeę[1] Judee narzędnik Judeą Judeami miejscownik Judei[1] Judeach wołacz Judeo Judee - przykłady:
- (1.1) Dzięki Machabeuszom Judea uzyskała niepodległość.
- (1.1) Jeruzalem leży w Judei.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Juda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Judyta ż, Juda m, Judejczyk m, Judejka ż, jidysz m, judaica nmos, judejskość ż
- przym. judejski, judzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Iudaea < gr. Ἰουδαία (Iudaía) < hebr. יהודה (Jehuda)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Judea
- arabski: (1.1) يهودية ż
- baskijski: (1.1) Judea
- białoruski: (1.1) Іўдзея ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Юдэя ż
- bułgarski: (1.1) Юдея ż
- czeski: (1.1) Judsko n
- fiński: (1.1) Juudea
- francuski: (1.1) Judée ż
- hebrajski: (1.1) יהודה m
- hiszpański: (1.1) Judea ż
- łaciński: (1.1) Iudaea ż
- niemiecki: (1.1) Judäa n
- nowogrecki: (1.1) Ιουδαία ż
- rosyjski: (1.1) Иудея ż
- słowacki: (1.1) Judsko n
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Июдѣа ż
- starogrecki: (1.1) Ιουδαία ż
- szwedzki: (1.1) Judéen w
- ukraiński: (1.1) Юдея ż
- węgierski: (1.1) Júdea
- włoski: (1.1) Giudea ż
- źródła:
Judea (język angielski)
Judea (1.1)
- wymowa:
- amer. IPA: /dʒuˈdiːə/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geogr. hist. Judea
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Judea (język baskijski)
Judea (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Judea (język hiszpański)
Judea (1.1)
- wymowa:
- IPA: [xu.'ðe.a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
Judea (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hist. Juda (starożytne państwo)
- (1.2) geogr. hist. Judea
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Judea dopełniacz Judey celownik Judei biernik Judeu miejscownik Judei narzędnik Judeou - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Judsko
- (1.2) Judsko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Judsko n
- przym. judejský, judský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.