Judejczyk (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Judei
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nabatejczycy wsparli Judejczyków w walce z Samarytanami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Azjata
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Judea ż
forma żeńska Judejka ż
przym. judejski, judzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Judea + -czyk < łac. Iudaea < gr. Ἰουδαία (Ioudaíā) < hebr. יהודה (y'hudá)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.