бунтаваць (język białoruski)

transliteracja:
buntavacʹ
wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) buntować[1]

czasownik zwrotny niedokonany бунтавацца

(2.1) buntować się[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бунт m, бунтарства n, бунтаўшчык m, бунтаўшчыца ż, бунтар m, бунтарка ż
przym. бунтарны, бунтарскі, бунтаўшчыцкі, бунтоўны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „buntować” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 45.
  2. ↑ Hasło „buntować się” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 45.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.