бунтар (język białoruski)
- transliteracja:
- buntar
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) buntownik[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) бунтаўшчык, мяцежнік
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бунт m, бунтарства n, бунтаўшчык m, бунтаўшчыца ż
- forma żeńska бунтарка ż
- czas. бунтаваць ndk.
- przym. бунтарны, бунтарскі, бунтаўшчыцкі
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „buntownik” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 45.
бунтар (język bułgarski)
- transliteracja:
- buntar
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) buntownik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) бунтовник
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бунт m, бунтовност ż, бунтовник m, бунтовница ż, бунтовничка ż, бунтовничество n, бунтарство n, бунтуване n
- forma żeńska бунтарка ż
- czas. бунтувам ndk.
- przym. бунтовен, бунтовнически, бунтовнишки, бунтарски
- przysł. бунтовно, бунтовнически, бунтовнишки, бунтарски
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
бунтар (język ukraiński)
- transliteracja:
- buntar
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) buntownik
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) бунтівник
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бунт m, бунтарство n, бунтівливість ż, бунтівничість ż, бунтівник m, бунтівниця ż
- forma żeńska бунтарка ż
- czas. бунтувати, бунтуватися
- przym. бунтівний, бунтівливий, бунтівничий, бунтівницький, бунтарський
- przysł. бунтівливо, бунтівничо
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.