zufolare (język włoski)

wymowa:

IPA: /ʦu.fo.ˈla.re/ lub /ʣu.fo.ˈla.re/

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) grać na piszczałce

(1.2) pogwizdywać, poświstywać

(1.3) brzęczeć, szumieć (np. w uszach)

(1.4) (o żmii) syczeć

czasownik przechodni

(2.1) nucić (bez słów)

(2.2) przen. szeptać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) zufolare una canzonetta → nucić piosenkę

(2.2) zufolare una notizia → szeptać wiadomość

synonimy:

(1.1) pifferare

(1.2) fischiare, fischierellare, fischiettare

(2.1) fischiare, fischierellare, fischiettare

(2.2) bisbigliare, buccinare, mormorare, sussurrare, vociferare

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zufolo m, zufolamento m, zufolata ż, zufolio m, zufolatore m, zufolatrice ż

przym. zufolatore

związki frazeologiczne:

non si può bere e zufolare → nie można trzymać dwóch srok za ogon

etymologia:

prarom. *sufilare, wariant łac. sībĭlāre^[1]

uwagi:

źródła: