kadzielnica (język polski)
kadzielnica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌkaʥ̑ɛlʲˈɲiʦ̑a], AS: [kaʒ́elʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kośc. naczynie do spalania kadzidła; zob. też kadzielnica w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kadzielnica kadzielnice dopełniacz kadzielnicy kadzielnic celownik kadzielnicy kadzielnicom biernik kadzielnicę kadzielnice narzędnik kadzielnicą kadzielnicami miejscownik kadzielnicy kadzielnicach wołacz kadzielnico kadzielnice - przykłady:
- (1.1) W zakrystii ministrant włożył do kadzielnicy rozpalone węgielki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trybularz, pot. kadzidło
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) utensylium
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kadzidło n, kadzidełko n, kadzidłowiec mrz, kadzenie n
- zdrobn. kadzielniczka ż
- czas. kadzić ndk., okadzić dk., okadzać ndk.
- przym. kadzidłowy, kadzidlany, kadzielny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kadzielny + -nica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) censer, thurible
- baskijski: (1.1) intsentsatzeko, intsentsu-ontzi
- białoruski: (1.1) кадзільніца ż, кадзіла n
- bułgarski: (1.1) кадилница ż
- cerkiewnosłowiański: (1.1) ѳѷмїамникъ m
- czeski: (1.1) kadidelnice
- esperanto: (1.1) incensilo, incensujo
- francuski: (1.1) encensoir
- hiszpański: (1.1) incensario m
- litewski: (1.1) smilkalinė ż
- niemiecki: (1.1) Weihrauchfass
- rosyjski: (1.1) курильница ż, кадильница ż
- rumuński: (1.1) cădelniţă
- słowacki: (1.1) kadidelnica ż
- włoski: (1.1) incensiere m, turibolo m
- wolof: (1.1) and
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.