kadzidło (język polski)

kadzidło (1.1)
kadzidło (1.2)
wymowa:
IPA: [kaˈʥ̑idwɔ], AS: [kaʒ́idu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przeznaczona do spalenia w celach kultu mieszanina żywic, dająca intensywną, przyjemną woń[1][2]
(1.2) pot. kośc. trybularz
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zapach kadzidła rozniósł się po całej części głównej kościoła aż do krańców lewej nawy.
(1.1) Was tem światłem i kadzidłem / Zapraszamy, zaklinamy[3].
(1.2) Ksiądz chwycił kadzidło i zaczął okadzać paschał.
składnia:
kolokacje:
(1.1) palić kadzidło • złoto, kadzidło i mirra
(1.2) rozpalić kadzidło
synonimy:
(1.1) mirra
(1.2) kadzielnica, trybularz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) substancja
(1.2) utensylium
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kadzidla ż, kadzidłowiec mrz, kadzielnica ż, kadzenie n, Kadzidłowo n, Kadzidło n
zdrobn. kadzidełko n
czas. kadzić ndk., okadzić dk.
przym. kadzidłowy, kadzidlany, kadzielny
związki frazeologiczne:
pomoże jak umarłemu kadzidło • potrzebny jak umarłemu kadzidło
etymologia:
prasł. *kadidlo < prasł. *kaditi + *-dlo
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: trybularz
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kadzidło” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kadzidło” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ A. Mickiewicz: Dziady
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.