mirra (język polski)

mirra (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmʲirːa], AS: [mʹi•ra], zjawiska fonetyczne: zmięk.• gemin.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. farm. kosmet. żywica o przyjemnym zapachu, gorzkim, korzennym smaku otrzymywana z drzew i krzewów z rodzaju balsamowiec; zob. też mirra w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mirra	mirry
dopełniacz	mirry	mirr
celownik	mirze[1][2] / daw. t. mirrze[3]	mirrom
biernik	mirrę	mirry
narzędnik	mirrą	mirrami
miejscownik	mirze / daw. t. mirrze	mirrach
wołacz	mirro	mirry

przykłady:

(1.1) Wchodzę do mego ogrodu, siostro ma, oblubienico; / zbieram mirrę mą z moim balsamem; / spożywam plaster z miodem moim; / piję wino moje wraz z mlekiem moim^[4].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) żywica

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mirrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. myrrha < gr. μύρρα (mýrra); wyraz ostatecznie zapożyczony z języków semickich, por. arab. مر (murr), hebr. מור (mur) / hebr. מר (mor)

uwagi:

(1.1) inna pisownia mira

tłumaczenia:

• amharski: (1.1) ከርቤ
• angielski: (1.1) myrrh
• baskijski: (1.1) mirra
• białoruski: (1.1) мірра ż (mìrra)
• czeski: (1.1) myrha ż
• duński: (1.1) myrra
• esperanto: (1.1) mirho
• estoński: (1.1) mürr
• francuski: (1.1) myrrhe ż
• hiszpański: (1.1) mirra ż
• japoński: (1.1) ミルラ (mirura), 没薬 (もつやく, motsuyaku)
• kataloński: (1.1) mirra ż
• łaciński: (1.1) murra ż, myrra ż, myrrha ż
• niderlandzki: (1.1) mirre
• niemiecki: (1.1) Myrrhe ż
• nowogrecki: (1.1) μύρο n (mýro), μύρρο n (mýrro)
• portugalski: (1.1) mirra ż
• rosyjski: (1.1) мирра ż (mirra)
• starogrecki: (1.1) μύρρα ż (múrrhā), σμύρνα ż (smúrna)
• ukraiński: (1.1) мирра ż (mirra)
• węgierski: (1.1) mirha
• włoski: (1.1) mirra ż

źródła:

mirra (język baskijski)

mirra (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mirra

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mirra (język hiszpański)

mirra (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmi.ra]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mirra

odmiana:

(1.1) lm mirras

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. mirrado

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. myrrha < gr. μύρρα (mýrra)^[1], wyraz ostatecznie zapożyczony z języków semickich, por. arab. مر (murr), hebr. מור (mur) / hebr. מר (mor)

uwagi:

źródła:

mirra (język kataloński)

mirra (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmirə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mirra

odmiana:

(1.1) lp mirra; lm mirres

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mirra (język staronordyjski)

mirra (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mirra

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staronordyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

mirra (język włoski)

mirra (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. farm. kosmet. mirra

odmiana:

(1.1) lp mirra; lm mirre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) resina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. mirrare

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. myrrha < gr. μύρρα (mýrra)

uwagi:

źródła: