korzenny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) kulin. przyprawiony korzeniami; pachnący taką przyprawą
- (1.2) bot. odnoszący się do korzeni (roślin stanowiących przyprawy)
- (1.3) daw. związany z handlem korzeniami
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik korzenny korzenna korzenne korzenni korzenne dopełniacz korzennego korzennej korzennego korzennych celownik korzennemu korzennej korzennemu korzennym biernik korzennego korzenny korzenną korzenne korzennych korzenne narzędnik korzennym korzenną korzennym korzennymi miejscownik korzennym korzennej korzennym korzennych wołacz korzenny korzenna korzenne korzenni korzenne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korzeń mrz, korzenność ż, korzennictwo n, korzeniówka ż
- przym. przykorzenny, korzeniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. korzeń + -ny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.