smak (język polski)

wymowa:

​, IPA: [smak], AS: [smak]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zmysł, którego narządy znajdują się w jamie ustnej, odpowiedzialny za sposób reagowania na przyjmowany pokarm; zob. też smak (fizjologia) w Wikipedii

(1.2) kulin. właściwość pokarmu rozpoznawana przez smak (1.1)

(1.3) przen. gust, poczucie estetyki, piękna; zob. też smak (estetyka) w Wikipedii

(1.4) pot. ochota, chęć na jakąś potrawę

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smak	smaki
dopełniacz	smaku	smaków
celownik	smakowi	smakom
biernik	smak	smaki
narzędnik	smakiem	smakami
miejscownik	smaku	smakach
wołacz	smaku	smaki

przykłady:

(1.1) Florian pił tak dużo alkoholu, że stracił smak.

(1.2) Ta potrawa ma kwaśny smak.

(1.3) Ten kolekcjoner słynie z dobrego smaku i kupuje tylko najładniejsze obrazy.

składnia:

(1.2) smak + D.

kolokacje:

(1.1) mieć / stracić smak • czuły smak

(1.2) kwaśny / gorzki / słodki / słony smak • potrawa ma smak • smak mięty / pomarańczy / chleba / …

(1.3) dobry / zły smak • nie mieć smaku • mieć smak

synonimy:

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) szmak

(1.3) gust, wyszukanie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zmysł

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smakosz m, smakoszka ż, smakowitość ż, smaczność ż, absmak m, posmak m, niesmak m, smakowanie n, zasmakowanie n, posmakowanie n

zdrobn. smaczek m

czas. smakować ndk., zasmakować dk., posmakować dk.

przym. smakowy, smakowity, smaczny, niesmaczny, wysmakowany

przysł. smakowo, smacznie, niesmacznie, wysmakowanie

wykrz. smacznego

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też smak w Wikipedii

zob. też smak w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taste, flavour; (1.2) taste, flavour; (1.3) taste, flavour
• arabski: (1.1) طعم m (ṭaʿm); (1.2) مذاق m (maḏāq), نكهة ż (nakha)
• baskijski: (1.1) dastamen; (1.2) zapore
• białoruski: (1.1) смак m; (1.2) смак m
• bułgarski: (1.1) вкус m; (1.2) вкус m; (1.3) вкус m
• chorwacki: (1.1) okus m; (1.2) okus m; (1.3) ukus m
• duński: (1.1) smag w; (1.2) smag w; (1.3) smag w
• esperanto: (1.1) gusto; (1.2) gusto; (1.3) gusto
• francuski: (1.1) goût m
• franko-prowansalski: (1.1) gôt m; (1.2) gôt m
• hebrajski: (1.1) טעם m (taam); (1.2) טעם m (taam); (1.3) טעם m (taam)
• hiszpański: (1.1) gusto m; (1.2) gusto m, sabor m
• irlandzki: (1.1) blas m; (1.2) blas m; (1.3) blas m
• islandzki: (1.1) bragð, smekkur; (1.2) bragð, smekkur; (1.3) smekkur
• jidysz: (1.1) געשמאַק m (geszmak), טעם m (tam); (1.2) געשמאַק m (geszmak), טעם m (tam); (1.3) געשמאַק m (geszmak), טעם m (tam)
• karaimski: (1.2) дат, таам
• kazachski: (1.2) дәм; (1.3) дәм
• koreański: (1.2) 맛 (mat)
• łaciński: (1.1) sapor m; (1.3) subtilitas ż
• łotewski: (1.1) garša ż; (1.2) garša ż; (1.4) garša ż
• niderlandzki: (1.1) smaak m; (1.2) smaak m; (1.3) smaak m
• niemiecki: (1.1) Geschmack m; (1.2) Geschmackssinn m, Geschmack m; (1.3) Geschmack m
• nowogrecki: (1.1) γεύση ż; (1.2) γεύση ż, νοστιμάδα ż, νοστιμιά ż; (1.3) νοστιμάδα ż, νοστιμιά ż
• pali: (1.1) rasa m; (1.2) rasa m
• rosyjski: (1.1) вкус m; (1.2) вкус m; (1.3) вкус m
• slovio: (1.1) vkus
• szwedzki: (1.1) smak w; (1.2) smak w; (1.3) smak w
• ukraiński: (1.1) смак m; (1.2) смак m; (1.3) смак m
• wilamowski: (1.1) šmāk m, śmaok m, gyśmaok, śmak; (1.2) šmāk m, śmaok m, gyśmaok, śmak; (1.3) šmāk m, śmaok m, gyśmaok, śmak
• włoski: (1.1) gusto m; (1.2) gusto m, sapore m; (1.3) gusto m

źródła:

smak (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) koniec

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smak	smakovi
dopełniacz	smaka	smakova
celownik	smaku	smakovima
biernik	smak	smakove
wołacz	smače	smakovi
miejscownik	smaku	smakovima
narzędnik	smakom	smakovima

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) smak svijeta → koniec świata

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smaknuće n, smicanje n

czas. smaći dk., smaknuti dk., smicati ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

chorw. smaknuti

uwagi:

źródła:

smak (język szwedzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) smak (zmysł)^[1]

(1.2) smak, wyczucie gustu^[1]

odmiana:

(1.1-2) en smak, smaken, smaker, smakerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) smakbit • smakdomare • smaklök • smaklöshet • smakprov • smaksak • smaksinne • smaklök • jordgubbssmak

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. smaklig, smakfull, smaklös

czas. smaka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: