jama ustna (język polski)

jama ustna (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjãma ˈustna], AS: [i ̯ãma ustna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) anat. usta, początkowy odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego; zob. też jama ustna w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jama ustna	jamy ustne
dopełniacz	jamy ustnej	jam ustnych
celownik	jamie ustnej	jamom ustnym
biernik	jamę ustną	jamy ustne
narzędnik	jamą ustną	jamami ustnymi
miejscownik	jamie ustnej	jamach ustnych
wołacz	jamo ustna	jamy ustne

przykłady:

(1.1) W ślinie zawarty jest enzym, który rozkłada cukry już w jamie ustnej.

(1.1) Ciemne ubranie i pochyłe ramiona gościa niepokojąco przypominały mu trumnę, a w jego gnijącej jamie ustnej śmierć przyczaiła się już teraz^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jama gębowa (u zwierząt)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mouth, oral cavity
• arabski: (1.1) فم
• azerski: (1.1) ağız
• białoruski: (1.1) ротавая поласць ż
• bułgarski: (1.1) устна кухина ż
• duński: (1.1) mundhule w
• francuski: (1.1) bouche ż, cavité buccale ż, cavité orale ż
• hiszpański: (1.1) cavidad bucal ż, cavidad oral ż, boca ż
• kaszubski: (1.1) jama gãbòwô ż
• krymskotatarski: (1.1) ağız
• łaciński: (1.1) cavum oris n
• nowogrecki: (1.1) στοματική κοιλότητα ż, στόμα n
• rosyjski: (1.1) рот m, ротовая полость ż
• słowacki: (1.1) ústna dutina ż
• szwedzki: (1.1) munhåla w
• turecki: (1.1) ağız
• ukraiński: (1.1) рот m, ротова порожнина ż
• węgierski: (1.1) szájüreg
• włoski: (1.1) bocca ż, cavo orale m

źródła: