šmāk (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) smak[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. smac, smach < swn. smac < prazachgerm. *smakku
- por. niderl. smaak, ang. smack, smatch, szw. smak, duń. smag, st.saks. Schmack, bwr. Schmack
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 382.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.