mieszanina (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲjɛʃãˈɲĩna], AS: [mʹi ̯ešãńĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) dwie lub więcej substancji, zmieszanych ze sobą[1]
- (1.2) połączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości itp.[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mieszanina mieszaniny dopełniacz mieszaniny mieszanin celownik mieszaninie mieszaninom biernik mieszaninę mieszaniny narzędnik mieszaniną mieszaninami miejscownik mieszaninie mieszaninach wołacz mieszanino mieszaniny - przykłady:
- (1.1) Eten tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przen. amalgamat, mieszanka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mieszanka ż, mieszanie n, mieszaniec mos, zmieszanie n, zamieszanie n, mieszadło n
- czas. mieszać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mix, mixture; (1.2) mix, mixture
- arabski: (1.1) خلطة ż, خليط / إختلاط m, مزيج
- duński: (1.1) blanding w; (1.2) blanding w
- francuski: (1.1) mélange, amalgame; (1.2) mélange, amalgame
- kataloński: (1.1) barreja ż
- niemiecki: (1.1) Mischung ż
- norweski (bokmål): (1.1) blanding m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) blanding ż
- rosyjski: (1.1) смесь ż; (1.2) смесь ż, мешани́на ż
- szwedzki: (1.1) blandning w; (1.2) blandning w, röra w, blandad kompott w
- wilamowski: (1.1) miśkulanc ż
- włoski: (1.1) miscela ż
- źródła:
- 1 2 Hasło „mieszanina” w: SJP.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.