lekcjonarz (język polski)
otwarty lekcjonarz (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. księga liturgiczna zawierająca czytania mszalne; zob. też lekcjonarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lekcjonarz lekcjonarze dopełniacz lekcjonarza lekcjonarzy / rzad. lekcjonarzów celownik lekcjonarzowi lekcjonarzom biernik lekcjonarz lekcjonarze narzędnik lekcjonarzem lekcjonarzami miejscownik lekcjonarzu lekcjonarzach wołacz lekcjonarzu lekcjonarze - przykłady:
- (1.1) Na pulpicie kościelny położył lekcjonarz w czerwonej oprawie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lekcjonarz mszalny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) książka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lekcja ż, lekcje lm nmos, lekcyjka ż
- przym. lekcyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śr.łac. lectionarius → do czytania
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lectionary
- czeski: (1.1) lekcionář m
- francuski: (1.1) lectionnaire m
- łaciński: (1.1) lectionarium n, lectionarius m
- niemiecki: (1.1) Lektionar n
- portugalski: (1.1) lecionário m
- słowacki: (1.1) lekcionár m
- włoski: (1.1) lezionario m, lezionale m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.