celebrans (język polski)

celebrans (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) kośc. główny prezbiter sprawujący liturgię, celebrant[1]; zob. też celebrans w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z zakrystii wyszedł celebrans ubrany w różowy ornat.
(1.1) Sodalistki wręczyły celebransowi bukiet frezji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) główny celebrans
synonimy:
(1.1) celebrant
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) duchowny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. celebrytka ż, celebra ż, celebrowanie n, celebrant m, celebracja ż, celebryt m, koncelebra ż, celebryta mos
czas. celebrować ndk.
przym. celebracyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. celebrō
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „celebrans” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.