interfejs (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩnˈtɛrfɛjs], AS: [ĩnterfei ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. charakterystyczny zestaw suwaków, pokręteł i przycisków, umieszczonych na tablicy rozdzielczej przyrządu

(1.2) techn. charakterystyczny zestaw poleceń rozpoznawanych przez automat

(1.3) techn. sposób połączenia różnych urządzeń lub modułów programowych, umożliwiający przeniesienie energii lub informacji; zob. też interfejs (urządzenie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	interfejs	interfejsy
dopełniacz	interfejsu	interfejsów
celownik	interfejsowi	interfejsom
biernik	interfejs	interfejsy
narzędnik	interfejsem	interfejsami
miejscownik	interfejsie	interfejsach
wołacz	interfejsie	interfejsy

przykłady:

(1.1) Interfejs użytkownika XINE jest niewygodny w obsłudze.

(1.2) Interfejs środowiska MS–DOS zawiera między innymi polecenie VERIFY.

(1.3) Interfejs pomiędzy silnikiem a ramieniem chwytnym składa się z przegubu i zestawu przewodów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) interfejs użytkownika

synonimy:

(1.1) powłoka, obudowa, oprawa

(1.2) język

(1.3) łącze, złącze; przest. międzymordzie

antonimy:

(1.1) jądro, mechanizm

(1.2) silnik

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interface m; zdrobn. interfejsik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. interface^[1]

uwagi:

zob. też interfejs w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) interface; (1.2) interface; (1.3) interface
• baskijski: (1.1) interfaze; (1.2) interfaze; (1.3) interfaze
• hiszpański: (1.1) interfaz ż; (1.2) interfaz ż; (1.3) interfaz ż
• kataloński: (1.1) interfície ż; (1.2) interfície ż; (1.3) interfície ż
• nowogrecki: (1.1) διεπαφή ż, διασύνδεση ż, ιντερφέις n; (1.2) διεπαφή ż, διασύνδεση ż, ιντερφέις n; (1.3) διεπαφή ż, διασύνδεση ż, ιντερφέις n

źródła: