banda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbãnda], AS: [bãnda], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zorganizowana grupa przestępcza
- (1.2) przen. żart. kilkoro ludzi, których łączy np. podobieństwo, zainteresowania, przeżycia, żyjących podobnie
- (1.3) przen. duża i uciążliwa grupa ludzi
- (1.4) ochronna bariera wzdłuż jezdni
- (1.5) sport. ochronne ogrodzenie okalające miejsce odbywania konkurencji sportowych
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik banda bandy dopełniacz bandy band celownik bandzie bandom biernik bandę bandy narzędnik bandą bandami miejscownik bandzie bandach wołacz bando bandy - przykłady:
- (1.1) Gdy pewnego razu szedłem na zbiórkę harcerską, zaatakowała mnie banda.
- (1.2) Doskonale nadaje się do dzikich pląsów o zachodzie słońca, wespół w zespół z bandą przyjaciół na dobre i na złe.
- (1.3) Banda idiotów gra w piłkę przed moimi drzwiami!
- (1.5) W ubiegłym tygodniu w lidze szwedzkiej Rosjanin doprowadził do karambolu, który gdyby nie dmuchana banda skończyłby się tragicznie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) banda czworga
- (1.5) banda reklamowa
- synonimy:
- (1.1) gang, szajka
- (1.2) grupa, paczka, towarzystwo
- (1.3) hałastra, horda, wataha, zgraja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-3)
- rzecz. bandyta m, bandytyzm m, bandzior m, bandytka ż
- przym. bandycki
- (1.4-5)
- rzecz. bandaż m, banderola ż, bandażowanie n, zabandażowanie n
- czas. bandażować ndk., zabandażować dk.
- związki frazeologiczne:
- pojechać po bandzie
- etymologia:
- (1.1) niem. Bande z franc. bande z wł. banda („oddział wojska z własnym sztandarem”)[1][2]
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gang; (1.2) crew, pack; (1.3) bunch; (1.4) crash barrier
- białoruski: (1.1) банда ż, шайка ż
- górnołużycki: (1.1) banda ż; (1.5) banda ż
- nowogrecki: (1.1) συμμορία ż
- rosyjski: (1.1) банда ż, шайка ż, клика ż; (1.5) бортик m, край ż, кайма ż
- słowacki: (1.1) banda ż
- szwedzki: (1.1) liga w
- węgierski: (1.1) banda
- wilamowski: (1.1) baonda
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 30.
- ↑ Hasło „banda” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
banda (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) orkiestra, zespół muzyczny[1]
- (1.2) szarfa[1]
- (1.3) pasmo[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) banda zabalera → szerokość pasma
- synonimy:
- (1.2) xarpa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Hasło „banda” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
banda (język francuski)
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika bander
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
banda (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: ['ban̦.da]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wstęga, szarfa, taśma
- (1.2) obręcz
- (1.3) brzeg, skraj
- (1.4) banda bilardu
- (1.5) mar. burta, bok
- (1.6) (radio) pasmo
- (1.7) banda, szajka
- (1.8) tłum
- (1.9) stado
- (1.10) orkiestra, zespół muzyczny
- odmiana:
- (1.1-10) lp banda; lm bandas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) saque de banda
- (1.6) banda de frecuencias → pasmo częstotliwości • banda ciudadana → pasmo obywatelskie
- synonimy:
- (1.1) cinta, tira, bandolera
- (1.3) borde, costado, lado
- (1.4) baranda
- (1.10) orquesta, charanga
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bandido m, banderola ż, bandada ż
- związki frazeologiczne:
- (1.1) banda sonora → ścieżka dźwiękowa
- etymologia:
- st.franc. bande
- uwagi:
- źródła:
banda (język litewski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stado
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik banda bandos dopełniacz bandos bandų celownik bandai bandoms biernik bandą bandas narzędnik banda bandomis miejscownik bandoje bandose wołacz banda bandos - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
banda (język maltański)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
banda (język portugalski)
rzeczownik, rodzaj żeński
banda (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) banda, gang[1]
- (1.2) pot. przen. banda, paczka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Nina Trnka, Slovak-English English-Slovak Dictionary, Hippocrene Books, New York 1992, ISBN 0-87052-115-2, s. 4.
banda (język suahili)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) chata
- odmiana:
- (1.1) jak rzeczowniki będące zazwyczaj tylko w klasie 6
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
banda (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) banda
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bandita, banditizmus
- przym. bandita
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
banda (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /'ban.da/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bok, strona
- (1.2) mar. burta
- (1.3) skrzydło (drzwi, okien)
- (1.4) pasek
- (1.5) taśma, wstęga, lamówka
- (1.6) kośc. chorągiew
- (1.7) fiz. pasmo
- (1.8) wojsk. oddział, grupa
- (1.9) banda, zgraja
- (1.10) żart. kompania, grono
- (1.11) orkiestra, zespół muzyczny
- (1.12) techn. taśma stalowa
- odmiana:
- (1.1-12) lp banda; lm bande
- przykłady:
- (1.1) Da quale banda vieni? → Skąd przybywasz?
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) da banda a banda → od ściany do ściany • mettere da banda → odłożyć na bok
- (1.2) andare alla banda → przechylać się na burtę
- (1.3) porta a due bande → drzwi dwuskrzydłowe
- (1.4) camicetta a bande rosse e bianche → bluzka w czerwone i białe paski
- (1.7) rad. banda di frequenza → pasmo częstotliwości
- (1.8) banda di partigiani → oddział partyzancki
- (1.9) banda di rapinatori → banda porywaczy
- (1.10) allegra banda → wesoła kompania / banda
- (1.11) banda militare → orkiestra wojskowa
- synonimy:
- (1.1) parte
- (1.2) fiancata, fianco, lato
- (1.3) battente
- (1.4) riga, striscia
- (1.5) lista, striscia
- (1.10) combriccola, compagnia, ghenga
- (1.11) band, complesso, orchestra
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.8-11) rzecz. banderaio m, banderuola ż, bandiera ż, bandista m ż; przym. bandistico
- (1.12) rzecz. bandella ż, bandone m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) prow. banda[1]
- (1.4-7) franc. bande[1]
- (1.8-11) śr.łac. bandum[1]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.