bandażować (język polski)

ratownik bandażuje (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌbãndaˈʒɔvaʨ̑], AS: [bãndažovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) zakładać bandaż, owijać bandażem
(1.2) techn. zabezpieczać rury przez owijanie ich materiałami izolacyjnymi lub ochronnymi
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) opatrywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bandaż m, bandażyk m, bandażownica ż, bandażownictwo n, bandażowanie n, zabandażowanie n, obandażowanie n
czas. zabandażować dk., obandażować dk.
przym. bandażowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.