ubiegły (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈbʲjɛɡwɨ], AS: [ubʹi ̯egu̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) czas przeszły 3. osoby rodzaju niemęskoosobowego od ubiec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ubiegły ubiegła ubiegłe ubiegli ubiegłe dopełniacz ubiegłego ubiegłej ubiegłego ubiegłych celownik ubiegłemu ubiegłej ubiegłemu ubiegłym biernik ubiegłego ubiegły ubiegłą ubiegłe ubiegłych ubiegłe narzędnik ubiegłym ubiegłą ubiegłym ubiegłymi miejscownik ubiegłym ubiegłej ubiegłym ubiegłych wołacz ubiegły ubiegła ubiegłe ubiegli ubiegłe nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) last
- chiński standardowy: (1.1) 上 (shàng)
- esperanto: (1.1) pasinta
- kaszubski: (1.1) ùszłi
- niderlandzki: (1.1) verleden, laatste, afgelopen
- niemiecki: (1.1) vergangen
- ukraiński: (1.1) мину́лий
- włoski: (1.1) scorso, passato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.