orchestra (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ɔrˈxɛstra], AS: [orχestra]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. teatr. centralna, najczęściej okrągła część starożytnego teatru; zob. też orchestra w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm. lub
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orchestra orchestry dopełniacz orchestry orchestr celownik orchestrze orchestrom biernik orchestrę orchestry narzędnik orchestrą orchestrami miejscownik orchestrze orchestrach wołacz orchestro orchestry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) teatr
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ὀρχήστρα (orchḗstra)
- uwagi:
- zob. orkiestron, skene, proskenion, paraskenion
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) orkestro, orkestrejo
- niemiecki: (1.1) Orchestra ż
- źródła:
orchestra (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈɔkɪstrə/
- wymowa brytyjska
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) muz. orkiestra
- (1.2) teatr. parter[1]
- odmiana:
- lp orchestra; lm orchestras
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- chamber orchestra • philharmonic orchestra • string orchestra • symphony orchestra
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orchestration
- czas. orchestrate
- przym. orchestral
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) gr. ὀρχήστρα < gr. ὀρχέομαι
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „orchestra” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 245.
orchestra (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
orchestra (język łaciński)
orchestra (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. teatr. orchestra[1]
- odmiana:
- (1.1) orchēstra, orchēstrae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik orchēstra orchēstrae dopełniacz orchēstrae orchēstrārum celownik orchēstrae orchēstrīs biernik orchēstram orchēstrās ablatyw orchēstrā orchēstrīs wołacz orchēstra orchēstrae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „orchestra” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 470.
orchestra (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /or.'kɛ.stra/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. orkiestra
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: orchestrare
- (2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: orchestrare
- odmiana:
- (1.1) lp orchestra; lm orchestre
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orchestrale m ż, orchestrazione ż
- czas. orchestrare
- przym. orchestrale
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ὀρχήστρα < gr. ὀρχέομαι
- (1.1) źródłosłów dla arab. أوركسترا
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.