parter (język polski)

okna na parterze (1.1)
walka w parterze (1.2)
parter (1.3) ogrodowy
wymowa:
, IPA: [ˈpartɛr], AS: [parter]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kondygnacja budynku położona tuż nad ziemią
(1.2) niskie położenie ciaław sporcie, tańcu itp.
(1.3) najniższa i położona najbliżej pałacu reprezentacyjna część ogrodu francuskiego; zob. też Parter ogrodowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Moja babcia mieszka na parterze.
składnia:
kolokacje:
(1.3) parter ogrodowy / parkowy
synonimy:
antonimy:
(1.1) dach
hiperonimy:
(1.1) kondygnacja
(1.3) ogród
hiponimy:
(1.3) parter dywanowy, parter rabatowy, parter kompartymentowy, parter oranżeryjny, parter angielski, parter gazonowy
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parterówka ż, parterak m, parterowość ż
przym. parterowy
związki frazeologiczne:
sprowadzić do parteru
etymologia:
franc. parterre → parter < franc. par + terre
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

parter (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) parter
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. partero
przym. partera
przysł. partere
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.