tuż (język polski)

wymowa:
IPA: [tuʃ], AS: [tuš], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

przysłówek

(1.1) prawie, blisko
odmiana:
(1.1) nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Trzasnęła tak, że kawałek szyby zleciał tuż koło mnie. Wydawało się, że okno wypadnie z futryny[1].
(1.1) Westchnęła, wyjęła 35 koron i położyła na stoliku, tuż przy opróżnionym talerzu[2].
(1.1) Pogoda nie była najprzyjemniejsza. Przy wysokiej wilgotności powietrza słaby, kilkustopniowy mróz dawał się przenikać do szpiku kości. Było tuż po piątej i na ulicach znajdowało się sporo ludzi[3].
składnia:
(1.1) często używane podwójnie: tuż tuż
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prawie, blisko
antonimy:
(1.1) daleko
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
o wilku mowa, a wilk tuż
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mariusz Cieślik, Śmieszni kochankowie, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Bronisław Świderski, Słowa obcego, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Michał Bielecki, Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.