skraj (język polski)

wymowa:
IPA: [skraj], AS: [skrai ̯]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) brzeg jakiejś płaszczyzny, jakiegoś obszaru
(1.2) przen. granica
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Stałam na skraju lasu i patrzyłam w dal.
(1.2) Bardzo szybko znalazł się na skraju bankructwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) na skraju doliny / lasu / łóżka
(1.2) na skraju bankructwa / nędzy / rozpaczy / wytrzymałości
synonimy:
(1.2) kres
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrajność ż, skrajnia ż
czas. krajać, skrajać ndk., skroić dk.
przym. skrajny
przysł. skrajnie
związki frazeologiczne:
balansować na skraju przepaści
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

skraj (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. przestraszony, wystraszony
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skrajsen, rädd, räddhågsen, skrämd, förskrämd, förskräckt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. skrajsen
związki frazeologiczne:
złożenie przymiotnikowe skitskraj, döskraj
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.