wytrzymałość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨṭʃɨ̃ˈmawɔɕʨ̑], AS: [vyṭšỹmau̯ość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) umiejętność zniesienia wielu problemów
- (1.2) techn. odporność materiałów i konstrukcji na działanie czynników fizycznych
- odmiana:
- (1.1-2) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik wytrzymałość dopełniacz wytrzymałości celownik wytrzymałości biernik wytrzymałość narzędnik wytrzymałością miejscownik wytrzymałości wołacz wytrzymałości - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odporność, siła, twardość, wytrwałość, opór, hart
- (1.2) odporność, trwałość
- antonimy:
- (1.1) wrażliwość, delikatność
- (1.2) delikatność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wytrzymać dk., wytrzymywać ndk.
- przym. wytrzymały, wytrzymałościowy
- związki frazeologiczne:
- być u kresu wytrzymałości
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) toughness, hardiness, endurance
- arabski: (1.1) بال, صبر, صلابة, جلد
- francuski: (1.1) résistance ż, endurance ż; (1.2) solidité ż
- hiszpański: (1.1) resistencia ż
- jidysz: (1.1) אויסהאַלט־כּוח m (ojshalt-kojech)
- koreański: (1.1) 인내력, 참을성, 인내심
- niemiecki: (1.1) Festigkeit ż, Zähigkeit ż, Härte ż
- nowogrecki: (1.1) ανθεκτικότητα ż
- rosyjski: (1.1) выносливость ż, устойчивость ż; (1.2) выносливость ż
- turecki: (1.1) tahammül; (1.2) tahammül
- turkmeński: (1.?) çydamlylyk
- tuvalu: (1.1) loto kufaki
- ukraiński: (1.1) витривалість ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.