lutet (język polski)
lutet (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [ˈlutɛt], AS: [lutet]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71; zob. też lutet w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik lutet dopełniacz lutetu celownik lutetowi biernik lutet narzędnik lutetem miejscownik lutecie wołacz lutecie - przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma lutet?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. Lu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. lutetowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. lutetium < łac. Lutetia → łacińska nazwa Paryża używana w starożytności
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lutetium
- arabski: (1.1) لوتيشيوم
- baskijski: (1.1) lutezio
- białoruski: (1.1) лютэцый m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) лютэц m
- bułgarski: (1.1) лутеций m
- czeski: (1.1) lutecium n
- duński: (1.1) lutetium n
- esperanto: (1.1) lutecio
- francuski: (1.1) lutécium
- hiszpański: (1.1) lutecio m
- japoński: (1.1) ルテチウム (rutechiumu)
- jidysz: (1.1) לוטעציום
- kataloński: (1.1) luteci m
- łaciński: (1.1) lutetium n
- łotewski: (1.1) lutēcijs
- macedoński: (1.1) лутециум
- niderlandzki: (1.1) lutetium
- niemiecki: (1.1) Lutetium n
- nowogrecki: (1.1) λουτήτιο n
- rosyjski: (1.1) лютеций m
- rumuński: (1.1) luteciu
- słoweński: (1.1) lutecij
- szwedzki: (1.1) lutetium
- ukraiński: (1.1) лютецій m
- volapük: (1.1) lutetin
- włoski: (1.1) lutezio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.