koniczynka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ɲiˈʧ̑ɨ̃nka], AS: [kõńičỹnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od koniczyna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koniczynka koniczynki dopełniacz koniczynki koniczynek celownik koniczynce koniczynkom biernik koniczynkę koniczynki narzędnik koniczynką koniczynkami miejscownik koniczynce koniczynkach wołacz koniczynko koniczynki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniczyna ż, koniczynisko n, koniczysko n
- przym. koniczynowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koniczyna
- słowacki: (1.1) ďatelinka ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.