koniczyna (język polski)
koniczyna (1.1)
koniczyna (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ɲiˈʧ̑ɨ̃na], AS: [kõńičỹna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Trifolium L.[1], rodzaj roślin z rodziny bobowatych; zob. też koniczyna w Wikipedii
- (1.2) liść tej rośliny; motyw graficzny przypominający ten liść
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koniczyna koniczyny dopełniacz koniczyny koniczyn celownik koniczynie koniczynom biernik koniczynę koniczyny narzędnik koniczyną koniczynami miejscownik koniczynie koniczynach wołacz koniczyno koniczyny - przykłady:
- (1.1) Na łące zebraliśmy trochę koniczyny dla królika.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) koniczyna biała • koniczyna białoróżowa • koniczyna brunatna • koniczyna długokłosowa • koniczyna drobnogłówkowa • koniczyna dwukłosowa • koniczyna kasztanowata • koniczyna kreskowana • koniczyna krwistoczerwona • koniczyna łąkowa • koniczyna czerwona • koniczyna łubinowata • koniczyna odstająca • koniczyna pagórkowa • koniczyna pannońska • koniczyna wielkogłówkowa • koniczyna pogięta • koniczyna polna • koniczyna rozdęta • koniczyna różnoogonkowa • koniczyna złocistożółta • koniczyna żółtobiała • uprawiać / jeść / kosić koniczynę
- (1.2) czterolistna koniczyna
- synonimy:
- (1.1) reg. (Śląsk) krasikoń, reg. (Śląsk) jetelinka; lud. konicz[2], konik[3]
- (1.2) reg. śl. krasikoń, koniczynka, reg. śl. jetelinka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniczynisko n, koniczysko n, wykoniczynienie n
- zdrobn. koniczynka ż
- przym. koniczynowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clover; (1.2) cloverleaf
- baskijski: (1.1) hirusta; (1.2) hirusta
- białoruski: (1.1) канюшына ż
- bułgarski: (1.1) детелина ż
- duński: (1.1) kløver w; (1.2) trekløver w/n
- esperanto: (1.1) trifolio
- francuski: (1.1) trèfle m; (1.2) trèfle m
- galicyjski: (1.1) trevo m
- hiszpański: (1.1) trébol m; (1.2) trébol m
- kaszubski: (1.1) kléwer m
- kataloński: (1.1) trèvol m; (1.2) trèvol m
- kazachski: (1.1) беде
- łaciński: (1.1) trifolium n
- norweski (bokmål): (1.1) kløver m
- norweski (nynorsk): (1.1) kløver m
- nowogrecki: (1.1) τριφύλλι n; (1.2) τριφύλλι n
- nowopruski: (1.1) wābils m
- rosyjski: (1.1) клевер m
- słowacki: (1.1) ďatelina ż
- udmurcki: (1.1) сизьйыр
- ukraiński: (1.1) конюшина ż
- wilamowski: (1.1) kłyi m, kłej m
- źródła:
- ↑
Hasło „Trifolium” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 91.
- ↑ Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.