łąka (język polski)
.jpg.webp)
łąka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈwɔ̃ŋka], AS: [u̯õŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teren gęsto porośnięty trawami; zob. też łąka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łąka łąki dopełniacz łąki łąk celownik łące łąkom biernik łąkę łąki narzędnik łąką łąkami miejscownik łące łąkach wołacz łąko łąki - przykłady:
- (1.1) Wzeszło bowiem palące słońce i wysuszyło łąkę, kwiat jej opadł, a piękny jej wygląd zginął[1].
- (1.1) Pani zabija pana, (…) potem cała skrwawiona bieży przez łąki[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) łonka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) błonie, bielawa, grąd, hala, łęg, pastwisko, połonina, polana[3]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łąkarz m
- zdrobn. łączka ż
- przym. łąkowy
- związki frazeologiczne:
- czyja łąka, tego siano • dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecne
- etymologia:
- od prasł. *lǫka → wygięcie, krzywizna, potem teren w zakolu rzeki lub nad rzeką[4][5]
- por. chorw. luka, czes. louka, ros. лука i ukr. лука
- uwagi:
- zob. też łąka (obszar) w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) meadow
- arabski: (1.1) مرج
- baskijski: (1.1) zelai, belardi
- białoruski: (1.1) луг m
- bułgarski: (1.1) ливада ż
- chiński standardowy: (1.1) 草地 (cǎodì)
- chorwacki: (1.1) livada ż
- czeski: (1.1) louka ż
- duński: (1.1) eng w, græsmark w
- esperanto: (1.1) herbejo
- farerski: (1.1) graslendi n
- fiński: (1.1) niitty
- francuski: (1.1) prairie ż, pré m
- grenlandzki: (1.1) masarsuk
- hiszpański: (1.1) prado m, pradera ż
- interlingua: (1.1) prato
- islandzki: (1.1) graslendi n
- jaćwieski: (1.1) wiza
- jidysz: (1.1) לאָנקע ż (lonke)
- kaszubski: (1.1) karwiô ż, łąka ż, pażãc m
- kataloński: (1.1) prat m
- łotewski: (1.1) pļava ż
- niderlandzki: (1.1) weide ż
- niemiecki: (1.1) Wiese ż
- norweski (bokmål): (1.1) eng m/ż
- nowogrecki: (1.1) λιβάδι n
- rosyjski: (1.1) луг m, лужайка ż
- rumuński: (1.1) livadă ż
- slovio: (1.1) luka (лука)
- słowacki: (1.1) lúka ż, lúčina ż
- szwedzki: (1.1) äng w
- ukraiński: (1.1) лука ż, луг m
- węgierski: (1.1) rét
- wilamowski: (1.1) wyjz ż, wejs ż, wejz ż
- włoski: (1.1) prato m
- źródła:
- ↑ List św. Jakuba 1,11
- ↑ Adam Mickiewicz: Poezye, Lilie
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „łąka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „luka” w: Hrvatski jezični portal.
łąka (język kaszubski)
łąka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) łąka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.