palący (język polski)
- wymowa:
- IPA: [paˈlɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [palõncy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od czasownika palić
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (3.1) osoba paląca papierosy
- odmiana:
- (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik palący paląca palące palący palące dopełniacz palącego palącej palącego palących celownik palącemu palącej palącemu palącym biernik palącego palący palącą palące palących palące narzędnik palącym palącą palącym palącymi miejscownik palącym palącej palącym palących wołacz palący paląca palące palący palące - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik palący palący dopełniacz palącego palących celownik palącemu palącym biernik palącego palących narzędnik palącym palącymi miejscownik palącym palących wołacz palący palący - przykłady:
- (2.1) Rząd zdecydował się rozwiązać palącą kwestię bezrobocia.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) palący problem • paląca potrzeba/kwestia
- (2.2) paląca tęsknota • palący ból
- synonimy:
- (3.1) palacz; reg. śl. kurzok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. palenie n, paląca ż
- czas. palić ndk.
- przym. palny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.