rz (język polski)

wymowa:
w zależności od pozycji w wyrazie: AS: /ž/ lub AS: /š/
jako nazwa dwuznaku:
znaczenia:

dwuznak

(1.1) jęz. dwuznak polski oznaczający fonem /ʒ/; zob. też rz (dwuznak) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *r'[1]
uwagi:
zob. też rz w Wikipedii
Znak rz pojawia się w zabytkach języka polskiego od XIII wieku. Prawdopodobnie aż do końca XVI w. wymawiano go jako rż[2]. Odrębną wymowę rz i ż poświadczają m.in. utwory poetyckie, w których nie rymują się wyrazy typu może – morze (w XVI w. zdarzają się zaledwie dwa wyjątki); rymy takie powszechne stały się dopiero w literaturze XVIII wieku[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Juliusz Zborowski, Jak wymawiano dzisiejsze rz?, „Język Polski” nr 6/1914, s. 166.
  2. Juliusz Zborowski, Jak wymawiano dzisiejsze rz?, „Język Polski” nr 6/1914, s. 168.
  3. Juliusz Zborowski, Jak wymawiano dzisiejsze rz?, „Język Polski” nr 6/1914, s. 170.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.