archeolog (język polski)

archeolog (1.1)
archeolog (2.1)
wymowa:
IPA: [ˌarxɛˈɔlɔk], AS: [arχeolok], zjawiska fonetyczne: wygł.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) naukowiec badający materialne pozostałości dawnych społeczeństw
(1.2) daw. pot. zbieracz starożytności (przedmiotów dawnych) zajmujący się ich studiowaniem, kolekcjoner i badacz antyków, obiektów zabytkowych

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) uczona badająca materialne pozostałości dawnych społeczeństw
odmiana:
(1.1-2)
(2.1) według tabeli (1.1-2) lub nieodm.,
przykłady:
(1.2) Znano go jako pełnego nadziei poczynającego archeologa, zaprzątnionego historią guzików herbowych[1].
(2.1) Moja córka marzy, aby zostać archeologiem śródziemnomorskim.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) pot. lub środ. archeolożka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. archeologia ż
forma żeńska archeolożka ż
przym. archeologiczny
przysł. archeologicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. Józef Ignacy Kraszewski, Czarna Perełka, Lublin 1986, s. 10

archeolog (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) archeolog
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. archeologie ż
forma żeńska archeoložka ż
przym. archeologický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.