archeologia (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˌarxɛɔˈlɔɟja], AS: [arχeoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie materialnych pozostałości działań ludzkich; zob. też archeologia w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Archeologia jest fascynującą nauką.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) egiptologia
wyrazy pokrewne:
rzecz. archeolog m, archeolożka ż
przym. archeologiczny
przysł. archeologicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀρχαἳος + gr. λέγωdawny + mówić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

archeologia (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) archeologia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

archeologia (język włoski)

wymowa:
IPA: /ar.ke.o.lo.'ʤi.a/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archeologia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) astroarcheologia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. archeologa ż, archeologo m
przym. archeologico
przysł. archeologicamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἀρχαιολογία < gr. ἀρχαἳος + -λογίαdawny + -logia
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.