cywilizacja (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌʦ̑ɨvʲilʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [cyvʹilʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) poziom rozwoju społeczeństwa w danym okresie historycznym, któremu właściwy jest określony dorobek w postaci kultury materialnej i nagromadzenie instytucji społecznych uwarunkowane stopniem opanowania środowiska naturalnego; zob. też cywilizacja w Wikipedii
(1.2) ogół dóbr materialnych i umiejętności osiągnięty przez społeczeństwo w określonej epoce[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cywilizowanie n, ucywilizowanie n, cywilizator m, protocywilizacja ż
czas. cywilizować ndk., ucywilizować dk.
przym. cywilizacyjny, cywilizatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. civilitas (poczucie obywatelskie, uprzejmość) od łac. civilis (obywatelski, przystępny, liberalny) z łac. civis (obywatel)[3][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cywilizacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cywilizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  4. Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 1927, s. 71.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.