uwarunkować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uwarunkowywać, warunkować)

(1.1) uczynić zależnym od określonych warunków
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uzależnić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uwarunkowanie n, warunek mrz
czas. warunkować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uwarunkowywać
  • rosyjski: (1.1) обусловить
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.