dorobek (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) to, czego ktoś się dorobił
(1.2) ogół twórczości określonego uczonego, pisarza, artysty itp.
(1.3) ogół osiągnięć w jakiejś dziedzinie
(1.4) dorabianie się, zdobywanie majątku
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Małżonkowie mogą w umowie majątkowej zmienić lub uchylić ustawowy ustrój wspólności dorobków.
(1.2) Charakteryzując cechy sztuki awangardowej, nie możemy zapominać o świadomym odrzuceniu dorobku pokoleń artystów.
(1.3) Kreacjoniści ignorują dorobek współczesnej paleoantropologii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dorobnik mos, dorobkiewicz mos
czas. dorobić dk., dorabiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • kaszubski: (1.1) doróbk m; (1.2) doróbk m; (1.3) doróbk m; (1.4) doróbk m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.