Pomorzanin (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔ̃mɔˈʒãɲĩn], AS: [põmožãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Pomorza, człowiek identyfikujący się z Pomorzem
- (1.2) hist. członek lechickiego plemienia zamieszkującego w średniowieczu Pomorze; zob. też Pomorzanie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Pomorzanin Pomorzanie dopełniacz Pomorzanina Pomorzan celownik Pomorzaninowi Pomorzanom biernik Pomorzanina Pomorzan narzędnik Pomorzaninem Pomorzanami miejscownik Pomorzaninie Pomorzanach wołacz Pomorzaninie Pomorzanie depr. M. i W. lm: (te) Pomorzany - przykłady:
- (1.1) Pomorzanie jedzą więcej ryb niż Ślązacy.
- (1.2) Pomorzanie, mimo podejmowanych wcześniej misji chrystianizacyjnych, nadal pozostawali poganami[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) książę Pomorzan
- synonimy:
- (1.1) Pomorzec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Polak
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pomorze n, pomorze n, Pomorzany nmos
- forma żeńska Pomorzanka ż
- przym. pomorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Pomorze + -anin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) Pomeranian
- białoruski: (1.1) памаранін m; (1.2) памаранін m
- esperanto: (1.1) pomeriano; (1.2) pomeriano, rzad. pomero
- kaszubski: (1.2) Pòmòrzón m
- niemiecki: (1.2) Pomoran m
- rosyjski: (1.1) поморянин m; (1.2) поморянин m
- źródła:
- ↑ Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, Alicja Dybowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.