bezkres (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. rozległa przestrzeń sprawiająca wrażenie braku granic
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ponad głową rozpościerał się bezkres błękitnego nieba, którego nie mąciła ani jedna chmurka[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezkresność ż
przym. bezkresny
przysł. bezkreśnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bez + kresu
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) inmensidad ż, infinito m, infinitud ż
  • nowogrecki: (1.1) απεραντοσύνη ż
źródła:
  1. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.