bezkresny (język polski)

wymowa:

IPA: [bɛsˈkrɛsnɨ], AS: [beskresny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma kresu (końca)

(1.2) bardzo rozległy; wydający się pozbawionym granic

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezkresny		bezkresna	bezkresne	bezkreśni	bezkresne
dopełniacz	bezkresnego		bezkresnej	bezkresnego	bezkresnych
celownik	bezkresnemu		bezkresnej	bezkresnemu	bezkresnym
biernik	bezkresnego	bezkresny	bezkresną	bezkresne	bezkresnych	bezkresne
narzędnik	bezkresnym		bezkresną	bezkresnym	bezkresnymi
miejscownik	bezkresnym		bezkresnej	bezkresnym	bezkresnych
wołacz	bezkresny		bezkresna	bezkresne	bezkreśni	bezkresne

przykłady:

(1.2) A przecież w dzikich ostępach górskich i na bezkresnych obszarach pustynnych łatwo było zabłądzić lub wpaść w zasadzkę rozbójniczych Beduinów^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.2) bezkresny ocean • bezkresna pustynia

synonimy:

(1.1) wieczny, nieskończony, bezgraniczny

(1.2) obszerny

antonimy:

(1.1) skończony

(1.2) ciasny, wąski, ograniczony

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezkres m, bezkresność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бяскрайні; (1.2) бяскрайні
• rosyjski: (1.1) бескрайний; (1.2) бескрайний, необозримый, беспредельный
• sanskryt: (1.2) अमित
• ukraiński: (1.1) безкрайній, безкраїй; (1.2) безкрайній, безкраїй
• włoski: (1.2) vasto

źródła: