pustynia (język polski)
pustynia (1.1)
pustynia (1.3)
- wymowa:
- , IPA: [puˈstɨ̃ɲa], AS: [pustỹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. teren niemal całkowicie pozbawiony roślinności na skutek małej ilości opadów; zob. też pustynia w Wikipedii
- (1.2) przen. teren niezamieszkany, niezagospodarowany[1]
- (1.3) daw. mieszkanie pustelnika, pustelnia[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pustynia pustynie dopełniacz pustyni pustyń celownik pustyni pustyniom biernik pustynię pustynie narzędnik pustynią pustyniami miejscownik pustyni pustyniach wołacz pustynio pustynie - przykłady:
- (1.1) Przed wędrowcami rozciągała się Sahara, największa pustynia świata.
- (1.2) Po wojnie Warszawa była prawdziwą pustynią.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pustynia piaszczysta / kamienista / lodowa • Pustynia Judzka • Pustynia Syryjska • Wielka Pustynia Słona
- synonimy:
- (1.1) daw. puszcza
- (1.2) pustkowie
- (1.3) pustelnia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) serir, hamada, erg, reg, kewir, takyr, plaja
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. puszcza ż, pustynnica ż, pustynnik mzw, pustynność ż, pustelnia ż, pustelnica ż, pustelnik mos/mzw, pustelniczka ż, pustka ż, pustynnienie n
- czas. spustynnieć dk., pustynnieć ndk., pustoszyć ndk., spustoszyć dk., pustoszeć ndk., pustelnikować ndk.
- przym. pustynny, pusty, pustelniczy
- przysł. pustynnie, pusto, pustelniczo
- związki frazeologiczne:
- okręt pustyni
- przysłowia: samotnemu świat pustynią
- etymologia:
- prasł. *pustyńi → pustka, pustkowie[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) በረሃ
- angielski: (1.1) desert
- arabski: (1.1) صحراء ż
- asturyjski: (1.1) ermu m, desiertu m
- baskijski: (1.1) basamortu
- białoruski: (1.1) пустыня ż
- białoruski (tarszkiewica): (1.1) пустэльня ż
- bułgarski: (1.1) пустиня ż
- buriacki: (1.1) сүл
- chiński standardowy: (1.1) 沙漠 (shāmò)
- chorwacki: (1.1) pustinja ż
- czeski: (1.1) poušť ż
- dolnołużycki: (1.1) pusćina ż
- duński: (1.1) ørken w
- esperanto: (1.1) dezerto
- estoński: (1.1) kõrb; (1.2) tühermaa, jäätmaa, ahermaa; (1.3) erakla
- fiński: (1.1) aavikko, autiomaa
- francuski: (1.1) désert m
- górnołużycki: (1.1) pusćina ż
- hausa: (1.1) hamada
- hebrajski: (1.1) מדבר m (midbar)
- hiszpański: (1.1) desierto m
- interlingua: (1.1) deserto
- irlandzki: (1.1) fásach m1, gaineamhlach m1
- islandzki: (1.1) eyðimörk ż, auðn n
- japoński: (1.1) 砂漠 / 沙漠 (さばく, sabaku)
- jawajski: (1.1) segara wedhi
- jidysz: (1.1) מידבר m/ż (midber), פּוסטינע ż (pustine), וויסטעניש ż (wistenisz)
- kaszubski: (1.1) piôszczëzna ż
- kataloński: (1.1) desert m
- koreański: (1.1) 사막 (samak)
- łaciński: (1.1) desertum n
- mongolski: (1.1) цөл
- niderlandzki: (1.1) woestijn ż
- niemiecki: (1.1) Wüste ż
- nowogrecki: (1.1) έρημος ż
- ormiański: (1.1) անապատ
- portugalski: (1.1) deserto m
- rosyjski: (1.1) пустыня ż
- rumuński: (1.1) deșert n, pustiu n
- serbski: (1.1) пустиња
- staroegipski: (1.1)
(dšrt), 
(dšrt), 
(dšrt), 
(dšrt), 
(dšrt) - starogrecki: (1.1) ἔρημος ż, ἐρῆμος ż
- szwedzki: (1.1) öken w
- tajski: (1.1) ทะเลทราย
- tamilski: (1.1) பாலைவனம்
- turecki: (1.1) çöl
- ukraiński: (1.1) пустеля ż
- uzbecki: (1.1) cho'l, sahro
- węgierski: (1.1) sivatag
- wilamowski: (1.1) wistaj ż, wīstȧj ż, wistȧj ż, pustynja ż
- włoski: (1.1) deserto m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.