pustelnia (język polski)

pustelnia (1.1)
pustelnia (1.1)
pustelnia (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) siedziba pustelnika; zob. też erem w Wikipedii
(1.2) archit. niewielki pawilon w ogrodzie lub parku przeznaczony do wypoczynku na uboczu; zob. też ermitaż (architektura) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Eremita zamieszkał w pustelni, gdzie znalazł ciszę i spokój.
(1.2) Znalazł hrabinę w pustelni, drzemała z pieskiem na kolanach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) przebywać w / iść do / udać się do / zamieszkać w pustelni
synonimy:
(1.1) erem, eremitorium, samotnia
(1.2) ermitaż, pawilon
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) klasztor, dom zakonny
(1.2) budynek, budowla
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pustynnienie n, pustelnik m, pustelnica ż, pustelnictwo n, pustynia ż, pustka ż, pustkowie ż, pustelniczka ż
przym. pustelniczy, pusty
przysł. pustelniczo, pusto
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pusto + -elnia
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.