eremitorium (język polski)
eremitorium (1.1)
eremitorium (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) siedziba eremity; zob. też erem w Wikipedii
- (1.2) archit. niewielki pawilon w ogrodzie lub parku przeznaczony do wypoczynku na uboczu[1]; zob. też ermitaż (architektura) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik eremitorium eremitoria dopełniacz eremitorium eremitoriów celownik eremitorium eremitoriom biernik eremitorium eremitoria narzędnik eremitorium eremitoriami miejscownik eremitorium eremitoriach wołacz eremitorium eremitoria - przykłady:
- (1.1) Odwiedzimy eremitorium, w którym obecnie przebywa brat pustelnik.
- (1.1) Wydał książkę o eremitoriach na terenie Włoch.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przebywać w / iść do / udać się do / zamieszkać w / założyć eremitorium
- synonimy:
- (1.1) erem, pustelnia, samotnia
- (1.2) ermitaż, pustelnia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. erem m, eremita m, eremitka ż
- przym. eremicki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. hermitorium[2]
- (1.2) franc. hermitage < p.łac. hermitorium[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hermitary, hermitage
- niemiecki: (1.1) Eremitorium n
- włoski: (1.1) eremitorio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.