wieczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvʲjɛʧ̑nɨ], AS: [vʹi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) trwający wieczność; dotyczący wieczności
(1.2) pot. trwający bardzo długo
(1.3) pot. o kimś niedojrzałym
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Komuniści wierzyli, że po rewolucji nastąpi wieczny pokój.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wieczna pamięć • życie wieczne • żywot wieczny
(1.2) wieczny konflikt • wieczna wojna • wieczne problemy
(1.3) wieczny chłopiec / nastolatek • wieczna nastolatka • wieczne dziecko
synonimy:
(1.1) nieskończony, nieśmiertelny, nieprzemijający, niezniszczalny, przedwieczny, ponadczasowy, wieczysty, wiekuisty
(1.2) nieustanny, odwieczny, trwały, wiecznotrwały
(1.3) infantylny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiek mrz, wieczność ż, wieczniak mzw
przym. wiekowy, przedwieczny
przysł. wiecznie
związki frazeologiczne:
odejść do krainy wiecznych łowów / odejść na wieczną wachtę / odejść na wieczną wartę / zasnąć snem wiecznym • na wieczną rzeczy pamiątkę • na wieczne czasy • pióro wieczne • wieczny kalendarz • wieczny odpoczynekwieczny szach • wieczny student • wieczna zapałka • wieczna zmarzlina
etymologia:
pol. wiek + -ny
uwagi:
nie mylić z: wietrzny
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.