wieczny odpoczynek (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvʲjɛʧ̑nɨ ˌɔtpɔˈʧ̑ɨ̃nɛk], AS: [vʹi ̯ečny otpočnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.i  j 
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. śmierć[1]
(1.2) rel. posp. modlitwa za zmarłych[1]
odmiana:
(1.1-2) związek zgody, blm,
przykłady:
(1.1) Wieczny odpoczynek położył kres jego długoletnim cierpieniom.
(1.2) Ksiądz odmówił wieczny odpoczynek za duszę zmarłego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Piotr Müldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Świat Książki, Warszawa 2003, ISBN 83-7311-734-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.