odmówić (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔdˈmuvʲiʨ̑], AS: [odmuvʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odmawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: odmawiać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uznano wprawdzie za kontrowersyjną, ale trudno było odmówić jej nowatorstwa i odwagi artystycznej[1].
składnia:
(1.1) odmówić + D.[2]; odmówić + rzecz. odczas.[2]
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odmowa, odmówienie, odmawianie
czas. odmawiać
przysł. odmownie
przym. odmowny
związki frazeologiczne:
odmówić posłuszeństwa
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odmawiać
źródła:
  1. Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. 1 2 Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.