żywot wieczny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. wieczne życie pośmiertne
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) a kto sieje w duchu, z ducha żąć będzie żywot wieczny[1].
(1.1) Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Biernat z Lublina, Wybór pism, oprac. Jerzy Ziomek, Ossolineum, 1954, str. 156.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.