cunnus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wulg. żeńskie zewnętrzne narządy płciowe^[1], pipa, cipka^[2], cipa, pizda^[3]

(1.2) wulg. przen. kobieta, cipa, dupa^[4]

odmiana:

(1.1-2) cunnus, cunnī (deklinacja II)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cunnus	cunnī
dopełniacz	cunnī	cunnōrum
celownik	cunnō	cunnīs
biernik	cunnum	cunnōs
ablatyw	cunnō	cunnīs
wołacz	cunne	cunnī

przykłady:

(1.1) Quid vellis vetulum, Ligeia, cunnum? (…) Tales munditiae decent puellas.^[5] → Po co depilujesz swoją podstarzałą cipkę, Ligejo? Takie wytworności przystoją dziewczętom.

(1.1) Heu quantos aestus, quantos patiere labores si fuerit cunnus res peregrina tibi! Ergo Suburanae tironem trade magistrae. Illa virum faciet.^[6] → Och, ileż zmartwień doświadczysz, ileż udręki, jeśli rzeczą obcą będzie dla ciebie picza! Przekaż więc kutasa do Suburany na przeszkolenie – ona zrobi z ciebie faceta.^[7]

(1.1) Futuitur cunnus pilossus multo melius [qu]am glaber: e[ad]em continet vaporem et eadem v[err]it mentulam.^[8][9] → Owłosioną cipkę pieprzy się znacznie lepiej niż gładką – zatrzymuje ciepło i jednocześnie smyra kutasa.

(1.1) Di mentem tibi dent tuam, Philaeni, cunnum lingere quae putas virile.^[10] → Niech ci bogowie rozum wrócą, Fileno, co robienie minety uważasz za męskie zachowanie.^[11]

(1.1) Deprensum in puero tetricis me vocibus, uxor, corripis et culum te quoque habere refers. (…) Briseïs multum quamvis aversa iaceret, Aeacidae propior levis amicus erat. Parce tuis igitur dare mascula nomina rebus, teque puta cunnos, uxor, habere duos.^[12] → Przyłapawszy mnie na chłopcu, wrzeszczysz na mnie przeokropnie. Wyrzucasz, że też masz dupę, żono. (…) Choć także Bryzejda do góry dupą długo leżała, Achillesowi bliższy był powabny kochanek. Przestań więc nazywać te swoje babskości męskim imieniem i przyjmij to do wiadomości, żono, że dwie pizdy posiadasz!^[7]

(1.1) Praeterea rictum qualem diffissus aestu meientis mulae cunnus habere solet.^[13]. → Poza tym [Emiliusz] zwykle ma rozdziawiony pysk niczym rozwarta picza sikającej mulicy w czasie upałów.

(1.1) Narrat te rumor, Chione, numquam esse fututam atque nihil cunno purius esse tuo. Tecta tamen non hac, qua debes, parte lavaris. Si pudor est, transfer subligar in faciem.^[14] → Plotka głosi, że nigdy nie zostałaś wyruchana, Chione, i że nie ma nic czystszego od twojej cipki. Myjesz się jednak, zakrywając nie tę część ciała, którą powinnaś. Jeśli masz poczucie wstydu, majtki przemieść na twarz.

(1.2) Quod nisi Taenario placuisset Troica cunno mentula, quod caneret, non habuisset opus.^[15] → Nie śpiewałby o tym Homer, gdyby tajnarskiej (spartańskiej) dupie nie wpadła w oko trojańska pyta.^[16]

(1.2) Nam fuit ante Helenam cunnus taeterrima belli causa.^[17] → Bowiem nawet jeszcze przed czasami Heleny najbardziej odrażającą przyczyną wojny była jakaś pizda.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cunnum lingere → robić minetę

synonimy:

(1.1) vulva, connus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cunnilingus m, n.łac. cunnilinctor m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• Słowo cunnus należało do podstawowych obscenicznych wyrazów^{[2][18][19][20]}. Tego typu obsceniczności występowały często w graffiti i epigramach, ale prawie wcale nie były spotykane w innych gatunkach literackich^[2].
• W ramach dążenia do nieużywania nieprzyzwoitych słów niektóre fragmenty dzieł pomijano w tłumaczeniach, modyfikowano je, by zmienić znaczenie lub stosowano eufemizmy. Eufemizmy występujące w wielu słownikach pod tego rodzaju hasłami powodują, że brakuje informacji o wydźwięku tych wyrazów i sposobie ich użycia^[21].
• Gdy jeden wyraz kończył się na –m, a kolejny rozpoczynał na n–, to występowało zjawisko upodobnienia fonetycznego i w rezultacie końcowe –m brzmiało jak „n”^[18]. Mógł przez to powstać niezręczny ciąg głosek budzący nieprzyzwoite skojarzenia. Przykładowo w wyrażeniu cum nos te voluimus convenire ‘skoro chcieliśmy się spotkać z tobą’ cum nos brzmi jak cunnos, co powoduje zmianę znaczenia na ‘chcieliśmy, abyś spotkał cipki (dupeczki)’. Wyrażenie cum nobis ‘z nami’ brzmiało jak cunno bis ‘cipie dwa razy’. Vade cum me ‘chodź ze mną’ mogło przypominać vade cunne ‘chodź, cipo’^[22]. W związku z naciskiem na rozwijanie umiejętności oratorskich, retorycznych, perswazyjnych, Rzymianie byli wyczuleni na punkcie takich zjawisk. Według Kwintyliana nawet warstwa ludzi niewykształconych odczuwała potrzebę unikania zestawiania przyimka cum ze słowami rozpoczynającymi się od sylaby no– lub nu–^[18]. Zdaniem Cycerona (Orator. 154) właśnie dlatego przyimek cum stoi w łacinie zawsze w pozycji po zaimku osobowym (mecum, nobiscum, a przez analogię także tecum i vobiscum)^[22].
• Czynność wyrażona jako lingere cunnum ‘robić minetę’ (podobnie jak fellare) zakładała dobrowolny kontakt ust z narządami płciowymi, a tym samym przyjmowanie roli biernego partnera, który sprawia przyjemność drugiej osobie. Takie zachowanie było uznawane za uwłaczające dla wolno urodzonego mężczyzny^[23].

źródła: