rozdziawić (język polski)

jeżyk rozdziawił (1.1) pyszczek
ptak rozdziawił się (2.2)
wymowa:
IPA: [rɔʑˈʥ̑avʲiʨ̑], AS: [roźʒ́avʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) otwierać szeroko usta (pysk, dziób)

czasownik zwrotny rozdziawić się

(2.1) o ustach (pysku, dziobie): otwierać się szeroko
(2.2) szeroko otwierać usta (pysk, dziób)
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Podniósł się, siadł, za nutami się obejrzał i chwyciwszy je w łapy, rozdziawił do śpiewu gębę. Rozdziawił, lecz nie puścił głosu; rozdziawił szerzej jeszcze na nic! Rozdziawił po raz trzeci głuchy skrzek wyszedł tylko z gardła.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) zamykać
(2.1) zamykać się
(2.2) zamykać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozdziawianie n, rozdziawienie n
czas. rozdziawiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.