łapa (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈwapa], AS: [u̯apa]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) noga zwierzęcia niemającego kopyt
- (1.2) pot. żart. ręka, dłoń
- (1.3) chem. element sprzętu laboratoryjnego służący do trzymania probówek (np. przy ogrzewaniu)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik łapa łapy dopełniacz łapy łap celownik łapie łapom biernik łapę łapy narzędnik łapą łapami miejscownik łapie łapach wołacz łapo łapy - przykłady:
- (1.1) Pies ma cztery łapy.
- (1.2) Z brudnymi łapami siadasz do stołu?! Idź się umyć.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przednie / tylne łapy • ślady łap
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. łapanie n, pułapka ż, łapacz m, łapówka ż, łapownik m, łapownictwo n, łapówkarstwo n
- przym. łapczywy
- czas. łapać ndk., złapać dk.
- związki frazeologiczne:
- dać w łapę • dostać w łapę / wziąć w łapę • dostać po łapach • mieć maślane łapy • pchać się w łapy • pchać się z łapami • położyć łapę • ręce zmieniają się w łapy, jeśli biorą ochłapy • smarować / posmarować łapę • spaść jak kot na cztery łapy • spaść na cztery łapy • żyć na kocią łapę
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) paw
- arabski: (1.1) قدم الحيوان
- bułgarski: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
- czeski: (1.1) tlapa ż
- duński: (1.1) pote w; (1.2) pote w
- esperanto: (1.1) piedo; (1.2) manaĉo
- francuski: (1.1) patte ż
- hiszpański: (1.1) pata ż, garra ż; (1.2) manaza ż, garra ż
- kataloński: (1.1) pota ż
- liwski: (1.1) käpa
- łotewski: (1.1) ķepa ż
- niderlandzki: (1.1) poot m
- niemiecki: (1.1) Pfote ż, Tatze ż
- rosyjski: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
- ukraiński: (1.1) лапа ż; (1.2) лапа ż
- węgierski: (1.1) mancs
- włoski: (1.1) zampa ż; (1.2) zampa ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.