kopyto (język polski)
kopyta (1.1)
ale kopyta (1.2)!
kopyta (1.3)
kopyto (1.4)
kopyta (1.5)
kopyto (1.6)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈpɨtɔ], AS: [kopyto]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. rogowe zakończenie kończyn niektórych ssaków; zob. też kopyto (zoologia) w Wikipedii
- (1.2) przen. żart. stopa lub noga
- (1.3) rzem. obuw. drewniane narzędzie szewskie służące do formowania obuwia zob. też kopyto szewskie w Wikipedii
- (1.4) rzem. obuw. metalowe narzędzie szewskie służące jako podpora, np. podczas wbijania gwoździ w podeszwę
- (1.5) środ. wędk. rodzaj sztucznej przynęty na ryby
- (1.6) środ. pistolet
- odmiana:
- (1.1-6)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopyto kopyta dopełniacz kopyta kopyt celownik kopytu kopytom biernik kopyto kopyta narzędnik kopytem kopytami miejscownik kopycie kopytach wołacz kopyto kopyta - przykłady:
- (1.1) Konie chrapały i wyprężone ich nogi silnie biły kopytami w twardą drogę, żeby się na niej utrzymać.[1]
- (1.2) Zabieraj stąd te swoje kopyta!
- (1.3) Pilnuj szewcze kopyta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) prawidło
- (1.6) gnat, klamka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopytnik m, kopytka nmos, Kopydłowo n, kopytne nmos, przykopytnik m
- zdrobn. kopytko n
- przym. kopytny, kopytowy
- związki frazeologiczne:
- ruszyć z kopyta • wyciągnąć kopyta • zjeść konia z kopytami • na jedno kopyto • skarżypyta bez kopyta • przerobić na własne kopyto • włazić z kopytami
- etymologia:
- prasł. *kopyto → 'kopyto'[2]
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
- tłumaczenia:
- (1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pistolet
- albański: (1.1) thundër ż
- angielski: (1.1) hoof
- baskijski: (1.1) apatx; (1.3) orkoi
- białoruski: (1.1) капыт m
- bułgarski: (1.1) копито n
- duński: (1.1) hov w
- esperanto: (1.1) hufo
- farerski: (1.1) hógvur m
- fiński: (1.1) kavio
- francuski: (1.1) sabot m
- hiszpański: (1.1) pezuña ż, casco m; (1.3) horma ż
- islandzki: (1.1) hófur m
- japoński: (1.1) 蹄(ひづめ)
- kazachski: (1.1) тұяқ
- niderlandzki: (1.1) hoef m
- niemiecki: (1.1) Huf m
- norweski (bokmål): (1.1) hov m
- nowogrecki: (1.1) οπλή ż
- rosyjski: (1.1) копыто n
- słowacki: (1.1) kopyto n; (1.3) kopyto n
- szwedzki: (1.1) hov w
- ukraiński: (1.1) копито n
- wilamowski: (1.1) huf m, hu̐f m, hüf m, kopyt ż; (1.3) łȧjst ż
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski: Popioły
- ↑
Hasło „kopyto” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
kopyto (język czeski)
kopyta (1.1)
kopyta (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. kopyto
- (1.2) kopyto (narzędzie służące do formowania obuwia)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopyto kopyta dopełniacz kopyta kopyt celownik kopytu kopytům biernik kopyto kopyta wołacz kopyto kopyta miejscownik kopytě / kopytu kopytech narzędnik kopytem kopyty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- na jedno kopyto
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kopyto (język słowacki)
kopytá (1.1)
kopytá (1.2)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. kopyto
- (1.2) kopyto (narzędzie szewskie)
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) konské kopytá
- (1.2) natiahnuť topánku na kopyto
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kopýtko n, kopytník m, kopýtkovité n, kopytár m
- przym. kopytový, kopytný
- związki frazeologiczne:
- rozniesť niečo na kopytách • otrčiť kopytá • všetko je na jedno kopyto
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.